- Posted on
- Comments 0
Lamu Tamu
Mia heeft paasvakantie, en bovendien was het de afgelopen weken regelmatig koud en nat in Naivasha.
Dus toen Mia zei dat ze graag naar het strand wilde om zandkastelen te bouwen was dat snel geregeld. Het was alweer een paar jaar geleden dat we op Lamu waren, en dat terwijl we het zo’n geweldig mooi plekje vinden.
Dus, op naar Lamu!
We zijn ook dit keer weer neergestreken in Banana House in Shela, het dorpje ten zuiden van Lamu stad. Terwijl Lamu echt een stad(je)is, is Shela een dorp. Qua (bouw)stijl en sfeer lijken zeerg op elkaar, maar waar de bestrate straten van Lamu druk bevolkt zijn, zijn de straatjes in Shela gewoon van zand, en nagenoeg verlaten. Zo ook de prachtige zandstranden trouwens, behalve een paar krabben. en af en toe een dicht langsvarende dhow, zie je er eigenlijk niemand.
Het was heet dit keer, heel heet zelfs. Naar zeggen de heetste 3 weken ooit. Zelfs de mensen op Lamu klaagden dat het te heet was om te slapen. Toen we per bootje aankwamen, en naar het hotel wilden lopen, waarschuwde het hotelpersoneel ons dat het zand heet was, en dat we beter schoenen aan konden doen. Dat vonden we teveel gedoe, we lopen wel gewoon, nou dat hebben we geweten, Eddy had meteen al de blaren (letterlijk!) op zijn voeten staan! Gelukkig heeft Banana House een heerlijk zwembad, en met een gekoelde kokosnoot in je hand is het leven dan zo gek nog niet!
Wie Lamu zegt, zegt zeilen, maar we wisten niet precies hoe Mia dat zou vinden. Daarom kozen we voor een realtief korte tocht, en zeilden we de zonsondergang tegemoet tussen de mangroven. Mia vond het heerlijk! De wind in je gezicht, de bewegingen van de boot, de andere bootjes, en heerlijk met je hand in het water spetteren. Ze kon er geen genoeg van krijgen!
De volgende dag zijn we te voet naar Lamu gegaan. Mia vond lopen bij 30+C door mul zand niet echt een goed idee, dus die heeft lekker bij papa op zijn nek gezeten. Dat was goed zweten, gelukkig hadden ze in Lamu ook milkshakes als ontbijt, voor de extra afkoeling.
Na het bewonderen van de nodige winkeltjes, ezels, en na dat Mia de straatkatten van Lamu al haar avonturen had verteld, vond Lieke een oud naambord van een Dhow. Het houtsnijwerk van Lamu is beroemd, en zo’n verweerd en getekend bord straalt gewoon uit dat het decennia aan avonturen uit de Lamu archipelago met zich meedraagt. Prachtig! Gelukkig vonden we snel een koerier die hem voor ons naar Naivasha kon sturen, hoefden we hem niet zelf te slepen.
We besloten de dag, en het weekend, af te sluiten met een bbq op het strand. Dus, weer een Dhow geregeld om ons naar een mooi afgelegen strandje te varen. Maar we waren nog niet goed en wel onderweg of Mia viel in slaap op de boot, en is niet mee wakker geworden tot we uren later weer aanmeerden in Shela. Haha!
Na nog een heerlijke laatste ochtend op het strand, zijn we volledig opgeladen en opgewarmd weer richting Nairobi gevlogen.
En wat was dat lekker koel na al die hitte.
Author
