Langverwacht; Lake Magadi

We hebben al ruim twee weken regen in Naivasha, grijs, koud, nat weer, het lijkt wel Nederlandse herfst. Nu kunnen we het water goed gebruiken, maar dat druilerige weer mag van ons achterwege blijven. Dus we besloten om nog even een weekendje van de zon te gaan genieten voordat we naar NL vertrekken.
Al sinds 2001 staat Lake Magadi hoog op ons verlanglijstje.

In 2001 zijn we zelfs daadwerkelijk al een keer vertrokken met bestemming Magadi, maar toen kwamen we niet erg ver nadat de schokbreker dóór de motorkap kwam zetten. (Link: zie onderaan)

Afgelopen Pinksterweekend was zodoende een perfect weekend om een nieuwe poging te wagen. Gelukkig dit keer met een heel wat betere auto. Wel moesten er nog steeds mensenhanden aan pas te komen om de lodge te kunnen bereiken (samen met de Maasai die we een lift hadden gegeven).

We hadden een lodge/ tentenkamp geregeld op een uurtje rijden bij Magadi vandaan. Deze lodge is gelegen op de uitlopers van het Nguruman gebergte en heeft een fantastisch uitzicht op Mount Shompole. Omdat we de enige bezoekers van het kamp waren dit weekend konden we ook nog eens zelf uitzoeken welke tent wij het mooiste uitzicht vonden hebben, en hadden we ook alle andere faciliteiten voor ons alleen. Sampu Lodge is gebouwd met steun van de Europese Unie en de Keniaanse regering, en wordt volledig gerund door de locale maasai gemeenschap. Een community lodge noemen ze dat hier.

Na een dagje heerlijk niets doen, boekjes lezen, bordspelletjes spelen en een game drive zijn we op maandag weer vertrokken richting Lake Magadi.
De maasai die we op de heenweg hadden meegenomen wilden ook weer een lift terug. Dus onderweg lekker genoten van verhalen over het jagen op leeuwen en dat het vanaf Shompole maar 3 weken lopen is naar Naivasha, en dat het zonder koeien zelfs binnen twee weken kan!

Lake Magadi is het best te omschrijven als een surrealistische plek. Het is een Soda meer, maar dan niet zoals Lake Nakuru of Lake Elementeita. Maar een Echt Soda Meer (met hoofdletters ja!) . Overal zie je stukken zout en de hele omgeving is wit, azuurblauw en roze gekleurd van de zoutafzettingen. Daarbij de weerspiegeling van de flamingo’s en de bergen in het water, en het zinderen van de lucht door de hitte/ verdamping. Het is echt een prachtig gezicht.

Naast surrealistisch maakt de fabriek van de Magadi Soda Company het op plekken ook bijna futuristisch. Volgens ons is het slechts een kwestie van tijd voordat deze locatie wordt ontdekt en gebruikt voor een filmset of modeshow.
De vele locale maasai die er rondlopen in hun gekleurde kleden en met prachtige uitbundige sieraden maken het beeld nog vreemder.

De Magadi Soda Company haalt natrium carbonaat uit het meer, welke hiervoor 1 van de meest geconcentreerde bronnen ter wereld is. Het is raar om het terrein van de fabriek op te rijden. In de ‘middle of knowhere’ (80km tot het eerste fatsoenlijke stad/dorp) staat de fabriek met een heuse stad eromheen gebouwd. Inclusief winkels, zwembad, kerk, country club, ziekenhuis, postkantoor, straatverlichting etc.

Al met al een heerlijk weekend en zeker een plek om vaker heen te gaan. Al was het maar omdat mijn eigen camera stuk is/was, en dat toch wel erg zeer deed. Gelukkig hebben we camera’s mogen lenen, waardoor dit verslag toch van plaatjes voorzien kon worden.
En nu verheugen we ons erg op ons tripje naar Nederland. Morgen nog eventjes de laatste dingetjes afronden en onze koffers opzoeken, want donderdag vliegen we!