- Posted on
- Comments 0
Maart 2017
Eenmaal terug gekeerd uit Lamu, mocht Mia dan eindelijk naar groep 0/1 van juf Marijke! Al maanden keek ze daar naar uit, en de laatste dagen voor de vakantie vond ze het ineens toch wel spannend. Maar, nu het eenmaal zo ver was, liep ze de klas zo binnen, en deed gelijk mee met de Engelse les van juf Katie. Bij het ophalen s middags zei de juf dan ook dat het was alsof ze er al jaren was.
Verder had Eddy deze maand elk weekend bezoek, en moest er dus gewerkt worden. Om het nuttige en het aangename een beetje te verenigen gingen we met het bezoek en collega’s o.a. op gamedrive bij Oserian, en lunchen bij Malu en Sanctuary.
Ook privé kregen we bezoek, en wel van een hele lieve vriendin uit Amerika die we al 7 jaar niet meer gezien hadden. Wat blijft het toch bijzonder om te merken dat dat voor een vriendschap weinig uit hoeft te maken, en wat geweldig om weer eens bij te kletsen!
Uiteraard stemden ook wij, via de ambassade in Nairobi, voor de tweede kamerverkiezingen in Nederland.
Mia’s school organiseerde een dag vol feestelijkheden om geld in te zamelen voor een weeshuis, en herdacht tevens de vorig jaar overleden juf, een hele bijzondere dag.
Naivasha is heet en droog. Hoewel dat min of meer zo ‘hoort’ in deze tijd van het jaar, is het lang geleden dat het ook daadwerkelijk zo geweest is. Hoewel het meer nog meer dan voldoende water heeft, en we dus eigenlijk niets te klagen hebben, zeker niet in vergelijking met andere delen van het land, verlangen we enorm naar regen. Wie had dat ooit gedacht? Een paar korte buitjes stemden ons bijzonder hoopvol, maar tot op heden hebben we nog geen echte regen gehad.
Author
