- Posted on
- Comments 0
Paradijs: Che Shale
‘s ochtends wakker worden van het ruisen van de golven, in een rieten huisje op het strand. Een huisje dat van alle gemakken is voorzien, maar volledig gemaakt van palmblad, en waar zaken als tralies, ramen, deuren of zelfs sleutels totaal overbodig zijn, en dus ook schitteren door afwezigheid.
Zodra je de veranda afstapt beland je met je voeten in het zand van het gouden strand. Gouden ja, niet zo’n ordinair wit bounty- strand, maar glinsterend goud, dat ook op je huid blijft plakken en je het gevoel geeft te baden in weelde. Dat is hier ook zo trouwens, de stranden zijn verlaten, geen andere bebouwing in de verste verte te bekennen, en behalve een eenzame visser of voorbijganger, niemand anders op het strand. Grotere weelde is haast niet denkbaar.
De dagen gevuld met het bouwen van zandkastelen, zoeken van schelpjes en sanddollars, wandelingen maken over het verlaten strand, afgewisseld met het nuttigen de verukkelijkste gerechten, vers bereid uit de zee, en het sap van een kokosnoot direct uit zijn natuurlijke verpakking.
Dat klinkt als het Paradijs, en dat is het ook. Het heet Che Shale, en bevind zich aan de Keniaanse kust, een paar kilometer boven Malindi.
De afgelopen week mochten wij hier een paar dagen vertoeven, en dat levert dit soort foto’s op:
Author
